Z pewnością 25 sierpień 1907 roku zapowiadał się jako typowy letni dzień. W rolniczym Radzionkowie,
na polach złociło się zboże, które trzeba było zebrać. Na spieczonych od słońca twarzach pojawiał się uśmiech, który był powodem radości z udanych żniw. Na polach pracowały całe rodziny, by zdążyć na czas. O godzinie 12 dzwony Wojciechowej świątyni oznajmiły, że czas „Anioł Pański”. Na polach rozległa się szczera, płynąca
z serc modlitwa. W tym dniu nie było na polu ani Justyny, ani Karola Wrodarczyków. Mieli do spełnienia inne zadanie-przyjęcie na świat poczętego dziecka. W takiej to atmosferze przyszedł na świat Ludwik Jan, bo takie imiona nadali mu rodzice. Urodził się jako drugie dziecko po siostrze Helenie. Można powiedzieć: ”radzionkowskim zwyczajem” przyniósł sobie imię. W tym dniu bowiem wspomina się św. Ludwika IX - króla Francji, człowieka o niezwykłej wytrwałości, dobroci, cierpliwości, wrażliwości na biedę i ludzką krzywdę. Mówi się o nim, że był największą postacią wieku XII. Sam Wolter stwierdził, że nie można być już bardziej doskonałym, jak król Ludwik. Piękne cechy patrona dnia przejął po nim o. Ludwik Wrodarczyk OMI,
który jest dzisiaj kandydatem na ołtarze.
Ojcze Ludwiku, wstawiaj się za nami! Amen.
Patronowi naszego konkursu poetyckiego życzymy chwały ołtarzy, trwając w modlitwie o beatyfikację
Sługi Bożego.
Maria Kielar-Czapla
Komentarze
Prześlij komentarz